Toen ik 19 jaar was heb ik een lange reis door West-Afrika gemaakt. In een bus ben ik met een groepje door de Sahara getrokken. Later heb ik een fiets gekocht en ben ik samen met een vriend Ghana ingefietst. Ik heb op die reis veel vrienden gemaakt, veel Europese en Afrikaanse.
Ik ben met name diep de Ghanese cultuur ‘ingedoken.’ De manier van communiceren in Ghana vind ik nog altijd fascinerend. Er komt ‘iets in mij thuis’ bij de levensvreugde in Ghana. Levensvreugde gepareerd aan de moed om ‘hardship’ in de ogen te kijken. Iets dieps.
Toen ik terugkwam ben ik culturele antropologie gaan studeren en veel gaan reizen, ook naar andere gebieden. Ik heb gewerkt in de Haagse sociale sector aan een krachtige, sociale stad, waarin iedereen zich thuis kan voelen. Waar we mensen die we nodig hebben verwelkomen. Momenteel doe ik dat door les te geven.
In 2001 deed ik voor het eerst mee aan biodanza. Biodanza gaf me dezelfde vrijheid en inspiratie als mijn verbinding met Ghana. Ik maak als het ware een korte, leerzame reis tijdens de dans. En neem als ik lesgeef jou, de deelnemer, hierin mee.
Na de driejarige biodanza-opleiding te hebben gedaan geef ik sinds 2009 zelf biodanza. Naast de opleiding heb ik me specialisaties eigen gemaakt zoals ‘Biodanza voor Organisaties’ en ‘Biodanza in de natuur.’
Naast het geven van biodanza werk ik nu als docent. De revenuen van biodanza gaan naar Stichting Kakra. Stichting Kakra helpt mensen uit verschillende gemeenschappen, bubbels en (sub)culturen elkaar beter begrijpen middels lezingen, training en voorlichting.