Een bijzondere, warme deken

Het is Rolando Toro gelukt om een heleboel normen en waarden en het gevoel van de ‘loving  sixties’ te condenseren en  conserveren in een workshop van anderhalf uur.  Als een samengebalde brok potentiele bevrijding zorgt een krachtige methodiek ervoor dat tegelijkertijd je creativiteit, affectiviteit, vitaliteit, je seksualiteit en je vermogen tot overgave en verbinding gestimuleerd worden.
Door je beweging, letterlijke gevat in je lichaam en abstracter vervat in je lichaamstaal, te bevrijden kom je in sferen waar je niet eerder was en doe je ervaringen op die je kunnen helpen. De stimulans van dit proces is prachtige, veelsoortige muziek en de ontmoeting met andere mensen die om je heen dansen. Rolando Toro en zijn familie heeft dit systeem vanaf de zestiger jaren tot nu gecreëerd en ge-leefd. Als dochter van ouders die erg gelukkig waren met de bevrijdingsbeweging van de 60-er jaren, het openbreken van de beleving  benauwde kerkelijke gewoonten en gedachten, herkende ik de bedoeling van de Toro’s na een paar dansen. Het was 2002 en na een lange zoektocht naar een context en een methode voor groei kwam ik thuis.
De Canadese filosoof Victor Turner heeft laten zien dat de momenten van  communitas[1] die de hippies voorstelden terugkwamen in vele culturen. Victor Turner heeft ook laten zien dat deze momenten niet eeuwig kunnen duren om een vitale samenleving op te bouwen. Soms moet er gefocust worden gehandeld; is een strakke & hiërarchische   structuur absoluut noodzakelijk voor overleving.
De warme deken van vrijheid, liefde en gelijkheid heeft een einde, is begrensd.  Rolando Toro heeft hem zo gemaakt dat je het hem uit de kast kan halen en kan ontvouwen. Dat we er met velen van kunnen genieten, maar wel op zodanige wijze dat we er heel voorzichtig mee moeten zijn. Voor je het weet wordt ie verkeerd gebruikt of gaat ie kriebelen omdat er teveel van het ene of het andere ingrediënt in zit. Het is niet zo maar een deken……….